Het onderzoek naar Hercules Seegers is indrukwekkend. Dat is verder niet te beschrijven maar moet je gewoon gaan zien. Zelfs op deze wat druilerige herfstvakantie dag was de tentoonstelling niet super druk, maar heel goed en rustig alles te bekijken.
Frans Post is een ander verhaal. Heel veel opgezette dieren, die in zijn tekeningen en schilderijen voorkomen en overal kinderen (en volwassenen) op de grond die zitten te tekenen. Super leuk, maar een stuk drukker. Daar moet ik nog een keer voor terugkomen, wat mijn rolstoelende moeder beslist niet erg zal vinden. Zij heeft vandaag vierdubbel genoten: Van Hercules Seegers, van Frans Post, van de tekenende kinderen en van de verschillende dieren.
Hercules Seegers:
Frans Post:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten