In 1977 ben ik er getrouwd, ik ben er sindsdien nog wel eens in de buurt geweest, maar toch nooit meer binnen. Het is nu een museum. En ik had wat gelezen over een tentoonstelling over een Spaanse edelman uit de tachtig-jarige oorlog Don Christobal de Mondragon.
Het bleek een alleraardigste tentoonstelling te zijn, klein maar fijn, niet achter de trouwzaal. Het hele museum is trouwens heel aardig. Alleen de kaartenzaal bleek niet toegankelijk met een rolstoel, maar daar gaan ze nu wat aan doen. Verder is het museum geheel toegankelijk en voorzien van een fraaie lift.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten