Gisteren in de stromende regen Huis Doorn bezocht.
Dat is overigens bijna geheel ontoegankelijk voor rolstoelers. Zelf het poortgebouw waar je je kaartje moet laten zien is ontoegankelijk. Maar goed, daar stond ik even droog onder de poort, terwijl mijn echtgenoot het met de kaartjes regelde. Het verbaast me overigens telkens weer hoe lang mensen op hun mobieltje naar het kaartje moeten zoeken. Mij tip maak met je mobieltje een prinsscreen van het kaartje, dat wordt automatisch bij de foto's opgeslagen en dan heb je het zo. Het allereerste wat mijn man te horen kreeg was: "U bent te laat". Ja, dat snap ik, als je eerst ruim een kwartier staat te wachten voordat je naar binnen kunt om je kaartje te tonen. Want ook in het poortgebouw gelen de Corona-regels, slechts 1 stel tegelijk naar binnen.
Verder is bij het Huis een liftje om een paar treetjes af te kunnen, maar dat is defect. Stoel dus de treetjes afgesleurd (we kregen wel hulp) en met krukken verder. Looproute gevolgd (geldt niet voor de trap die is tamelijk smal en twee richtingen) mondkapjes op. Verder was het gewoon genieten. Per kamer een suppoost of vrijwilliger met mooie verhalen. Het huis is absoluut een aanrader.
Daarna (gelukkig droog) naar het tentoonstellingspaviljoen gegaan, wat de Eerste Wereldoorlog in teksten en objecten worden getoond en Het Derde Rijk en de Keizer. Toch weer heel wat bijgeleerd.
Het geheel is absoluut een aanrader, ook in Corona tijd. Wel reserveren van te voren via internet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten